19 Temmuz 2006

Hasret Yağmurları

Canım sıkılıyor. Kendimi kadın programlarındaki kocası evi terketmiş iki çocuk annesi kadınlara benzetiyorum. Aradaki fark benim kadın olmamam, eşimin evi terketmemiş, sadece tatile çıkmış olması, iki çocuk yerine iki kedi sahibi olmam ve kadın programlarına çıkmamış olmam sanırım. Kısa vadede sonuncusu gerçekleşebilir. İki ay boyunca tek tabanca takılacağım. Zor olacak. Bu durumda iki şey yapılabilir. Birincisi hiç düşünmemeye çalışmak -ki mümkün olmadığını sanıyorum-, ikincisi ise özledikçe eski güzel günlerden bir tanesini random olarak seçip zihinde o günü tekrar yaşamak. Şanslıyım ki beraber geçirilmiş onlarca, hatta yüzlerce güzel günümüz var.

Sevmek, sevilmek gerçekten çok güzel bir şeymiş. Birisine bağlanacağımı, onu özleyeceğimi söyleselerdi bundan 8 ay önce gülerdim. Herşeye rağmen mutluyum.

4 comments:

acicikolata dedi ki...

helal olsun

Adsız dedi ki...

mutlusun
mutluyum
mutluyuz

Adsız dedi ki...

mutluyum
mutlusun
mutluyuz

Adsız dedi ki...

ayrica igrenciz, evet.