Yemişim Nobel'i

Bilimsel araştırma yapmak için illa bilim adamı mı olmak lazım? Dar kalıplar içerisine sıkışmış insanların araştırma yapmaktan ne denli uzak olduğunu görmek beni üzüyor. Sanki sadece Tübitak'ta çalışmak gerekiyor bilimsel deneyler yapmak için. Hayır efendim, herkes kendi imkanları dahilinde bilim dünyasına katkıda bulunabilir.

Geçen cuma sınav çıkışı kahvaltı etmek amacıyla simit ve sıkma portakal suyu almıştım. İki simidi bünyeye indirdim, portakal sularından birini de içtim üzerinize afiyet. Cuma sabahından pazar akşamına kadar geçen sürede gözlem altında tuttuğum portakal suyu şişesi mukavemet deneyim yavaştan sonuçlarını vermeye başladı.

Odanın kavurucu sıcaklığına 50 saatin üzerinde bir süreyle maruz kalan şişemizin g.t kısmı resimde görüldüğü üzere içbükey formunu kaybederek dışbükey bir şekile dönüştü. Şişenin dış çeperlerine parmağımı zorladıkça içerideki müthiş basıncı hissediyordum. O folloş plastik şişe gitmiş, adeta kemik gibi bir şişe gelmişti. Posası hepten dibe çökmüş, ilk aldığımdaki o homojen yapı tamamen bozulmuştu. İncelemelerim devam ettikçe daha da bir korkar olmuştum, fakat içimdeki çılgın bilim adamı ruhu durmamamı, devam etmemi söylüyordu.

Üstteki o kapak da artık bir acayip olmuştu, patlamanın sinyallerini vermekteydi. Sanırım durmam gerekiyordu, çünkü bu deney insanoğlu için çok önemliydi ama benim ve biricik kedim Pipi'nin hayatı da bu deneyle birlikte sona erebilirdi. Belki de icat edeceğim bu şey ileride bir kitle imha silahına da dönüşebilirdi. Bir anda gözüme kanları narenciye sularına karışmış onbinlerce masum insan geliverdi. Artık durmalıydım. Nobel ödülünü elimin tersiyle bir kenara ittim ve o kekremsi portakal suyunu bir dikişte içiverdim. Rahat olun insanlar, ve kafanızı yastığınıza koyunca huzurla uyuyun. Çünkü sizleri düşünen birisi var.