Kabusun Olurum Senin

Öküz gibi bol baharatlı bir akşam yemeği yedikten sonra hiçbir şey yapmadan uzanır ve akabinde camı pencereyi açmadan kanepede sızıp kalırsan ne olur? Kabus görürsün. Evet, hem de ne kabus; Amy Winehouse bize gelmiş, "Ne iş oğlum bu saatte?" diyorum, paparazziler çok bunaltmış, nereye gideceğini bilememiş. Oturup 1. Lig A Kategorisi Play-Off maçı izliyoruz. Maça dalmışken sigara tutuyor, az önce söndürdüm desem de ısrarına dayanamayıp alıyorum. Nerden bileyim içine bir takım yabancı madde kattığını, içtikçe mayışıyorum, "Ohop! Uyumaya mı geldik?" nidası odada adeta yankılanıyor. Mutfağa gidiyor, döndüğünde alnında rakı kadehi, göbek atmaya başlıyor odanın ortasındaki masanın üstünde. Daha sonraları adının gokayin olduğunu öğrendiğim bir madde çıkartıyor trençkotunun cebinden. Battı balık yan gider mantığıyla bir çizgi alıyorum. İkinciyi ise "Annen ölsün çekmezsen!" demesi üzerine geri çeviremiyorum. Çocukluğuma, leblebi tozu emdiğim günlere dönüyorum bir anda. Geri gelemiyorum, kafası geliyor maddenin, ütmecesine futbolcu kartı oynamayı teklif ediyorum. Sağolsun kırmıyor beni, 52lik oyun destesi ile başlıyoruz oynamaya; ama maça kızı olmuş Müjdat, karo vale olmuş sana bir Osvaldo Nartallo. Çekişmeli bir oyun sonucunda ütüyor beni Wino. Müsaade istiyor, bir koşu mutfağa gidip yolluk hazırlıyorum, "Vaay, tekirdağ dublesi, nasıl da bilirsin sevdiğimi." diyor ve bir dikişte indiriyor. Dikkatli kullanmasını telkin ediyorum, varınca çaldırırım diyor ve gidiyor.

Ter içinde uyanıp buzdolabına bakmak, rakının hala dolapta durduğunu görünce içe dolan ferahlık hissi ile buzdolabının yüze çarpan serinliğinin karışması, kapı açık sabaha kadar mutfak zemininde uyuyakalmak...

Mahvetti lan beni bu sıcaklar!