Mevzuya direkt giriyorum: sağlık durumum gayet iyi. Operasyon yapıldı ve şu an sağlık durumum bir aygırla mukayese edilebilecek seviyede. Yalnız şu tıbbi durumlardan sonra bir şey öğrendim ki ben bana hasta muamelesi çekilmesine dayanamıyorum. Zaten sünnetimden sonra hemen bisiklete binmiştim, bu sefer de operasyondan 24 saat sonra Almanya maçını izlemeye dışarı çıktım. Annemlere kalsa solunum cihazına bağlanıp serum desteğiyle yaklaşık 3 ay dinlenmem gerekiyordu ama ben tabii ki dinlemedim onları. İnsan kendisini hasta hissetiği sürece iyileşemez diye düşünmekteyim. Annem nezaretinde geçen bir günlük iyileşme sürecim ise son derece sancılıydı. Sabah kuşağındaki istisnasız tüm sunucular milli takım formasıyla ard arda arz-ı endam edince bir an ilaçların etkisinin devam ettiğini zannettim: Hamit duygusal bir şiir okuyor, Nihat 70lik bir dedemize hayırlı kısmet arıyor, Semih makröme öğretiyor...
Sabah kuşağı izlemek insanda kalıcı beyin hasarına yol açabiliyormuş, ben bugün bunu öğrendim.
26 Haziran 2008
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
4 comments:
geçmiş olsun tırt;)
(Operasyon yapıldı ve şu an sağlık durumum bir aygırla mukayese edilebilecek seviyede:))) (geçmişler ola)
eeee geçmiştir artık onca zaman oldu ehi :) bundan sonra dikkatli olman dileğiyle yeni yazılarını şitiresli geçen günlerde beklemekteyim :)
bu arada sabahları belgesel izle hehehe diğerlerinden daha iyi ve kültürel hehe :)
geçmiş olsun tırt.
hamit gibi fitbol topuna alabildiğine haşin ve ışık hızıyla vuran birinin duygusal şiir okuması son 50 yılda duyduğum en büyük çılgınlık olurdu.(nihat'ın son dakikaların adamı olduğu düşünülürse 70'lik dedeye kısmet dilemesi konsepte uygun.)
Yorum Gönder