24 Haziran 2009

Yeğenim'e

Kanal tedavisinden çıkıp işyerine geldiğimde bir sürü angarya beni bekliyordu. Kafam çiçek gibi oldu, suratın sol yanına Kadir İnanır tokadı yesem hissetmeyecek durumdayım. İş buyurana "Yeaa, bakarız az sonra..." çekiyorum. Günü bu şekilde bitirdik derken bir telefon geldi ve amca olduğumu öğrendim. Hemen görgüsüz gibi tepsi baklava getirttim işyerine, tüm personele dağıttırdım. Olayın sevinciyle bana da ikram edilen baklavadan bir tanesini gaza gelip ağzıma attım.

Atmaz olaydım.

Yıllar sonra bana doğumunu soracak olursa yeğenime anlatacak bir hikayem yok belki. Ama havalı bir cümle kurabilirim:

"Sen doğduğunda ben ağladım yeğenim..."

1 comments:

Zeynep dedi ki...

oha tebrikler ve geçmiş olsun dude